Usytuowanie szklarni w stosunku do stron świata
Istotnym zagadnieniem, często nie docenianym lub źle pojmowanym, jest prawidłowe usytuowanie szklarni w stosunku do stron świata. Tradycyjnie przyjęto stosować kierunek północ—południe. Przeprowadzone w kilku krajach badania wykazały, że dla szklarni wolno stojących najwłaściwszy jest kierunek wschód—zachód. Kierunek ten umożliwia najlepsze wykorzystanie światła dziennego od września do kwietnia, a więc w'okresie, w którym ilość światła decyduje o szybkości wzrostu i rozwoju, roślin, a kąt padania promieni słonecznych na powierzchnię ziemi jest bardzo mały. W grudniu kąt ten dla szerokości geograficznej, na jakiej znajduje się Warszawa, wynosi około 14° w południe
Szklarnie usytuowane w kierunku północ—południe (N—S) nie korzystają zimą; w godzinach południowych, gdy promieniowanie słoneczne jest najsilniejsze, z bezpośredniego promieniowania słonecznego. W tafeich szklarniach cienie elementów konstrukcyjnych i szczeblin dachowych zacieniają całkowicie powierzchnię uprawną, z wyjątkiem części przy południowym szczycie.